Шеър дар бораи ЗАНГИ ОХИР
Зангулаи корвони умр аст,
Занге, ки садо диҳад ба мактаб.
Гӯё ҳамаро шитоб дорад,
Бар ҷониби орзую матлаб.
Занге, ки садои охиринаш,
Пуршур мисоли савти дарёст.
Анҷоми чаҳони бачагиҳо,
Оғози чавониҳои зебост.
Занге, ки садои охиринаш,
Анҷом бувад ба ишқи аввал,
Бар он...