Шеърҳои ғариби

Admin

Администратор
Основатель проект
Ғарибӣ кӯйи сахт аст, эй бародар,
Ғарибонро наку дору маёзор!
Саҳар хестам, дари хона кушодам,
Бидидам як ҷавоне хуфта бемор.

Сарашро бар сари зону ниҳодам,
Лабонашро бибӯсидам падарвор.
Бигуфтам: эй ҷавон, асл аз куҷоӣ?
Бигуфто: асли ман аз шаҳри Булғор.

Агар афтад гузорат сӯйи Булғор,
Магӯ аз мурданам зинҳор, зинҳор!…
Бигуфтам: эй ҷавон, орзу чӣ дорӣ?
Бигуфто: як – ду себе баҳри ман ор.

Сабук ҷастам, давидам сӯйи бозор,
Гирифтам чанд себ аз баҳри он ёр.
Ба дил гуфтам: ҷавонро зинда ёбам?
Нидо омад: ҷавон мурдаст, пиндор!…
 
Дар ин шеър «Ғарибӣ кӯйи сахт аст»,

Муаллиф ғарибонро ба дил дараст.

Дар кашти мон ҷавоне хуфта ном,

Озмояд онро ба ашхор дорасти ном.



Ин ҷавон пардонеру курбонњост,

Ки дилаш пур аз юк тасаввури ҳост.

Ба саре зону нихондан зудро зуд,

Гӯрд аз поре майӣ, гирифт дасти пушт.



Дар боқи гул нест дарс, қатор будан,

Дар дурғашт наметавонам чизон будан.

Дар замин гузаштам ба як минтақа,

Ки ҳама булбулҳои он Ҷанақа.
 
Назад
Верх Низ